مطالعه پس لرزه های دو خوشه ی لرزه ای کهک قم و آرادان گرمسار به روش hdc

در این مطالعه از روش hdc (hypocentroidal decomposition) استفاده شده است. این روش، روشی نوین برای تعیین مکان مجدد زلزله هاست. در این مطالعه دو زلزله ی مذکور و زلزله های اطراف آنها (تعداد 96 زلزله) که توسط شبکه های محلی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله و موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران ثبت گردیده اند، مورد بررسی قرار گرفته اند. ابتدا این زلزله ها را با استفاده از 816 فاز ، 705 فاز و 1413 فاز قرائت شده، به روش تک رویدادی مکان یابی نمودیم. با استفاده از روش مکان یابی نسبی (hdc) تمامی زلزله های موجود در این خوشه ها ی لرزه ای با دقت gt5 (خطای زیر 5 کیلومتر) تعیین مکان شد. در مورد خوشه ی لرزه ای کهک قم ما بر اساس تعیین مکان دقیق زلزله ی اصلی و پس لرزه ها، آنالیز زمان وقوع آن ها، محاسبه نسبت وجوه گسل و نیز مطالعه ی شتاب نگاشت های ثبت شده نشان داده ایم که طول ابر پس لرزه های زلزله کهک با طول گسل مسبب این زلزله برابر نیست و طول ابر بزرگ به دلیل مهاجرت لرزه ای به سمت خارج از صفحه ی گسل است. شتاب نگاشت های ثبت شده و نیز توزیع زمانی پس لرزه ها نیز نشان دهنده ی وجود دایرکتیویتی و پارگی یک طرفه گسل به سمت شمال غرب هستند. علاوه بر این با استفاده از پراکندگی دقیق بدست آمده برای پس لرزه ها و تلفیق آن با نتایج سازوکار زلزله، ساز و کار گسل کهک رورانده با شیب 60 درجه به سمت جنوب-غرب بدست آمد. در خوشه ی لرزه ای آرادان گرمسار با استفاده از پراکندگی پس لرزه ها و تلفیق آن با سازوکار زلزله ی اصلی، گسل مسبب را گسلی با مولفه ی غالب امتدادلغز و مولفه ی کوچک تر معکوس با شیب 76 درجه به سمت جنوب شرق بدست آوردیم